Tijdens de mediareis die ik met vier klasgenoten naar Zuid-Afrika maakte in mijn derde studiejaar, heb ik samen met Job van der Meiden een reportage voor het programma Door de Wereld gemaakt. Dit is een Christelijke actualiteitenrubriek van de EO, met nieuws uit de hele wereld. Job en ik ontmoetten de evangelist Angus Buchan.
Angus Buchan – De aardappelevangelist
Geschreven door Marjolein Knol
Hij predikt wekelijks voor zes verschillende tv-programma’s, is bezig met zijn nieuwe boek, schrijft dagelijks een column en is manager van een basisschool. Slechts een kleine reeks uit de activiteiten die de 64-jarige evangelist bezig houden. Angus Buchan is een overtuigd christen sinds zijn 32e. Sindsdien kan hij niets anders dan evangeliseren.
Angus is een bekende evangelist is Zuid-Afrika. Hoewel de dokter zegt dat Angus rustiger aan moet doen, is daar absoluut geen sprake van. “Ik zat in de kerk met mijn vrouw en kinderen. Het was niet eens een prediker die sprak. Het waren boeren, aannemers, huisvrouwen. Ze vertelden de mensen wat Jezus voor hen betekende. Sommigen van hen hadden gebroken huwelijken en huilden. Het raakte me zo diep. Toen een van hen vroeg of iemand in de kerk Jezus wou toelaten in zijn leven, liep ik naar voren. Ik bad een simpel gebed en liep naar buiten. Vrijdagavond zat ik nog met de mannen in de kroeg en nu gaf ik mijn leven aan Jezus! Één van deze mannen zat ook in de kerk. Hij geloofde me niet en vroeg of ik het écht meende. Ik zei: “ja, natuurlijk meen ik het!” Waarop hij zei: “Vertel de eerste drie mensen die je morgenochtend ontmoet, dat Jezus in je leven is”. Dat was moeilijk, het zijn harde mensen weet je. Maar ik deed het. Zo vertelde ik mijn buurman dat ik mijn leven aan Jezus heb gegeven. Twee jaar later werd ook hij een christen.”
“Wat me het meest raakte, was de rust die ik kreeg. Ik groeide destijds maïs zaad. Zoiets is erg lastig om te groeien, omdat een hagel storm de hele oogst kan vernietigen. Ik had altijd zorgen, ’s nachts kon ik niet slapen. Maar nadat ik mijn leven aan Jezus gaf, waren deze zorgen gewoon voorbij! Ik ging vaak het maïs veld in, hat was mijn groene kathedraal. Ik zei: ‘U hebt controle over mijn leven. Ik heb U mijn leven gegeven, mijn toekomst, mijn familie, mijn boerderij.’ Ik ging beter slapen en eten. Mijn humeur en trots verloor ik. Vrede, echte rust, kwam in mijn hart. Je zult me niet vinden zonder de bijbel, het woord van God. Jezus Christus is realistischer voor me, dan jullie die me nu interviewen.”
“We zijn gered door geloof en genade. Ik had veertien jaar geleden een vredesbijeenkomst. De boeren hadden het niet makkelijk die tijd. Bovendien kwam er een grote droogte aan, el nino. Er werd ons verteld om geen maïs en aardappelen te planten. Ik zei dat ik terug ging naar de landbouw en dat we in de naam van Jezus Christus wel maïs en aardappelen kunnen planten! Achteraf dacht ik wel even: ik ook en mijn grote mond. Ik had geen irrigatie systemen. Dus als er geen regen zou komen, had ik geen aardappelen. Ik kon mijn boerderij verliezen. Toch plantte ik de aardappels. Waarom? Omdat ik een goede boer ben? Nee, omdat ik vertrouw op God. Het was een ware test. Zo leende ik een beetje materiaal van mijn buurman ter irrigatie. Iedere keer als het land er te droog uit zag en ik de irrigatie aanzette, begon het te regenen. Ik moest de sproeiers uitzetten en mijn excuses aanbieden aan God! Dit gebeurde opnieuw en opnieuw. God zorgde goed voor de planten en het bleken de beste aardappels in het land te zijn.”
‘Als je me zou vragen om mijn geloofspad in één zin uit te leggen, zeg ik, en onthoud dit goed: God eert altijd het gebed van geloof. Altijd! Hij heeft me nooit laten zitten.’
“In 2003 was ik op vakantie met mijn vrouw. God sprak tot me in mijn stille tijd, door Openbaring 2:4. Ik kreeg de schok van mijn leven: ik dacht dat ik het goed deed! Maar Hij zei dat ik mijn eerste liefde had verlaten. Stop, anders ontneem ik de Heilige Geest van je. Dus toen ik thuis kwam, heb ik elke prediking afgezegd. Sommigen hebben me twee jaar daarvoor al geboekt, maar niemand was boos. Dat was al het eerste wonder. Ik vroeg aan God: ‘Wat moet ik doen?’. Hij sprak tot me in mijn hart, via Zijn woord. Hij wou dat ik mannen raad zou geven. Er zijn weinig spirituele leiders in ons land, zelfs in de hele wereld. We missen een rolmodel. Dit is hoe het fenomeen ‘Mighty Man’ begon. Ik dacht dat God wou dat ik misschien tot 200 man zou spreken. Maar na vijf jaar van de ‘Mighty Men Conference’, moesten we de grootste tent in de hele wereld afhuren. We verwachtten 23000 man. 60 000 mannen kwamen. Overal waar ik keek, waren mannen van over de hele wereld. Het was fantastisch om al deze mannen te horen te horen schreeuwen: AMEN! Mensen in het dorpje 15 kilometer verderop konden het nog horen. Echt iets wat ik nooit meer zal vergeten voor zolang als ik leef.”
“Deze mannen kwamen van elke gemeente/land wat je kunt bedenken. Van Rooms Katholiek tot luthers tot baptistisch tot charismatisch. Samen op een plek om God te prijzen. Dat is mijn droom: verzoening. Man en God en dan man en man. Ik heb Rooms-katholieken naar protestanten zien staan. Onze droom is om zwarten en blanken, moslims en joden, man en vrouw naast elkaar te zien staan. Samen, elkaar respecterend, elkaar liefhebben en zo het woord van God eren. Jezus zei: het eerste gebod is van God houden met heel je hard, verstand en macht. Het tweede gebod is om van je buurman te houden als van jezelf. Saint August, een afrikaan, zei: ‘Hou van de Heer je God met heel je hart en leef dan zoals je wilt.’ Is dat niet mooi? Ik denk dat iedere boer in Nederland dat begrijpt! Want als je van God houdt, dan gehoorzaam je aan Zijn geboden. Dat is mijn droom.”
“Toen ik een paar weken terug in Ierland was, predikte ik in het grootste stadion in Noord-Ierland. Ik zag Rooms-katholieken en protestanten naast elkaar staan in hetzelfde gebouw. Er is zelfs een foto van de leider van de IRA die handen schudt met de leider van de protestanten, de premier. Achter hen is een poster van ‘Faith like potatoes’. Is dat niet fantastisch? Dat is God. Mensen vragen hoe kan dat? Ik weet het niet! Misschien omdat ik alleen sprak over de prins van vrede, mijn beste vriend Jezus Christus. Ik sprak niet over religie, dat kan ik niet eens spellen! Ik sprak niet over theologie, ik ben nooit naar bijbelschool gegaan. Ik ken het Boek misschien niet zo goed als sommige anderen, maar ik ken de Auteur.”
De reportage kunt u terug kijken door op de volgende link te klikken: Door de wereld – aardappelevangelist
Marjolein Knol 